بزن باران که شاید گریه‌ام پنهان بماند

. : کبلایی، مکانیسم ماشه چیست؟

کبلایی: آه، پسرم، چرا این پرسش را می‌پرسی؟

. : کبلایی، آخر اینجا نوشته اگر فعال شود همه‌ی تحریم‌ها برمی‌گردند.

کبلایی: تحریم‌ها که اثری نداشتند. مگر نه این بود؟

. : حالا چه کنیم، اگر از این به بعد اثر کنند چه؟

کبلایی: خب پس مردم باید بیشتر سختی تحمل کنند. چه بیشترین‌نشان و چه کمترینشان.

. : کدام بیشترین و کدام کمترین کبلایی؟

کبلایی: بیشترین مردم که همان قشر کم‌درآمد است و کمترین پولدار.

. : این بیشترین کم درآمد اگر نتوانستند چه؟

کبلایی: مشکلی نیست، آن کمترین پولدار می‌ماند. همین هم بس است.

. : ما چه می‌شویم کبلایی. من و تو؟

کبلایی: غصه نخور پسرم، ما که خیلی وقت است به جرگه کمترین پولدار پیوسته‌ایم.

. : چطور کبلایی؟

کبلایی: خب یک پراید داریم که بالای پنجاه میلیون است و خانه‌یمان هم دست کم یک میلیارد و پانصد میلیون تومان است. تازه هر دو جفت کلیه‌یمان هم توی تنمان سالم است.

. : پس آن بیشترین کم درآمد چه کسانی هستند؟

کبلایی: خب همان‌هایی که پیش از انتخابات فهرست دارایی‌هایشان را اعلام کرده بودند و سر جمع بیست میلیون تومان توی حسابشان بود.

. : کاش، آن‌ها هم بیشتر داشتند.

کبلایی: کاش و ای کاش بیشتر داشتند و ای بیشتر کاش چشمشان سیر می‌شد.

. : چشم مگر سیر می‌شود کبلایی؟

کبلایی: نه پسرم، بخواب. بخواب که فردا باید برویم با کمترین پولدار دنبال یک لقمه نان. بخواب!